"Historia całkiem możliwa" Marii Rostworowskiej

Nie tak dawno odkryłam w internecie książkę Marii Rostworowskiej, tłumaczki i pisarki, pod tytułem"Historia całkiem możliwa". Książka wydana w Krakowie w 2009 roku przez Wydawnictwo Lexis.

Na okładce wykorzystano malowany współcześnie przez Andrzeja Kapustę portret Heleny Moszyńskiej. Na czwartej stronie okładki widnieje fotografia jej siostry - Marii Moszyńskiej.

                 

Stwierdzenie "nie oceniaj książki po okładce" u mnie się absolutnie nie sprawdza. Okładka zachęciła mnie do kupna. Portrety, stare fotografie, wiek XIX i kobiece bohaterki to dla mnie wystarczający powód, by ulec pokusie...
Uległam i nie żałuję.  W ocenie książki chyba nie jestem obiektywna, bo jest to ten typ literatury, który najbardziej lubię. Opowieść rodzinna w XIX-wiecznym Krakowie.  Bohaterki to córki zesłańca Piotra Moszyńskiego, którego piękny portret wisi do dziś w krakowskich Sukiennicach malowany przez Matejkę. 
Codzienne kłopoty, radości i smutki, wyjazdy na dalekie Kresy do przyrodniej siostry Józi, bale, zaręczyny, konwenanse i ograniczenia, którym młode damy musiały się podporządkować, to jedynie część treści tej interesującej książki. 

Ale to nie wszystko, bo narracja przebiega tu w czasie dziewiętnastowiecznym (dziennik Heleny) i współczesnym (maile dwóch sióstr zafascynowanych historią i rodziną Moszyńskich).

Co ważne autorka jest prawnuczką damy z okładki. Pisała więc o swych przodkach, mając nie tylko rodzinną wiedzę, ale przeglądając dokumenty w Bibliotece Jagiellońskiej. Dziennik Heleny został skomponowany z fragmentów jej korespondencji, a także innych źródeł, do których dotarła autorka. Nie jest więc ta opowieść dokumentem, ale fabularyzowaną historią.

Czas miniony styka się tu ze współczesnością. Przyglądamy się powstawaniu pięknego portretu Marii Moszyńskiej, wówczas już Pusłowskiej,  w atelier Jana Matejki, by za chwilę czytać w mailach współczesnych bohaterek o odwiedzinach w Muzeum UJ, gdzie portret ten wisi na jednej ze ścian.

Wydawało mi się początkowo, że taka przeplatanka czasów będzie mi przeszkadzać, ale nie, zabieg okazał się udany, co więcej świetnie pokazał, że historia to fascynująca dziedzina, a losy naszych przodków mają niejednokrotnie wpływ na nasze współczesne życie. 

Książka pisana jest językiem przystępnym. W dzienniku Heleny wykorzystywane są niekiedy francuskie wtrącenia, zgodnie z panującą wówczas modą. W części współczesnej, czyli listach-mailach dwóch sióstr, autorka dostosowała język do naszych czasów. Na końcu książki zamieszczono ilustracje głównych bohaterów. Okładka miękka, ze skrzydełkami.


"Historia całkiem możliwa" to wciągająca opowieść pisana przez pasjonatkę, która spędziła godziny  wśród szelestu starych papierów i fotografii w korze sepii, by opisać dawny świat. 
To ciekawa i sympatyczna książka, szczególnie może być interesująca dla osób pasjonujących się historią Krakowa. 

*****

Gdy z Dworca Głównego w Krakowie wychodzimy na wybetonowany dziś plac po prawej mamy nieciekawy, typowy dla obecnej architektury "handlowej", budynek galerii. 

Za to po prawej mamy śliczną perełkę - kameralny pałacyk znany jako pałac Wołodkowiczów. Przez pewien czas zamieszkiwany był przez rodzinę Moszyńskich. Tu dzieje się część akcji książki. Co ciekawe, właśnie tu, w historycznych wnętrzach, miała miejsce promocja książki Marii Rostworowskiej.  W pałacyku ma siedzibę obecnie Poczta Polska.

Foto: Zygmunt Put /Wikipedia/

Cieszę się, że poznałam twórczość Marii Rostworowskiej i mam  nadzieję, że moje czytelnicze ścieżki zaprowadzą mnie do wcześniejszych jej książek:

Czas nie stracony : życie i dzieło Xawerego Pusłowskiego

Portret za mgłą. Opowieść o Oldze Boznańskiej